Deze herfst organiseert EYE een grote tentoonstelling (16 sept – 3 dec) over het werk van Apichatpong Weerasethakul (Bangkok, Thailand, 1970) en Cao Guimarães (Belo Horizonte, Brazilië, 1965). Bij deze tentoonstelling verschijnen op 16 september twee boeken van het werk van beide kunstenaars, uitgegeven door nai010 publishers.
Zowel Apichatpong als Guimarães laveert tussen het maken van feature films en het samenstellen van ruimtelijke filminstallaties in museale ruimtes. Beiden maken filmwerken die specifiek over hun geboortegrond – Thailand en Brazilië – gaan en zich daar ook daadwerkelijk afspelen. Ze creëren in hun filmwerken een eigen universum, geladen door de verhalen, de mensen, de folklore, de uitzichten en de landschappen uit hun eigen omgeving. Toch zijn de thema’s die worden aangesneden mondiaal; onderwerpen als vertrouwen, religie, verbinding met het landschap, magie, vriendschap, armoede en schoonheid worden gekoppeld aan existentiële vraagstukken over bijvoorbeeld ‘de werkelijkheid’ of ‘de dood’.
De twee publicaties tonen werken waarin het eigene en specifieke van een bepaalde plek wordt bezongen. Beelden die haaks staan op een wereldbeeld van globalisme, van het proces van wereldwijde economische, politieke en culturele integratie.
De Thaise kunstenaar Apichatpong Weerasethakul is bekend om zijn dromerige, zintuiglijke speelfilms. Ook maakt hij video-installaties, foto’s en experimentele documentaires die de grenzen van de cinema overstijgen. In 2016 was Weerasethakul hoofdlaureaat van de Prins Claus Prijs, nam deel aan grote filmfestivals in onder meer Venetië, Rotterdam, Toronto en Cannes, waar hij in 2010 een Gouden Palm won voor Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives. Als beeldend kunstenaar was hij actief op documenta 13 in Kassel (2012), op verschillende biënnales en had hij grote presentaties in bijvoorbeeld het Haus der Kunst in München, The New Museum in New York en de Tate Modern in Londen. Publicatie Apichatpong Weerasethakul.
Apichatpong Weerasethakul, Cemetery of Splendour, 2015
De Braziliaanse kunstenaar Cao Guimarães is vooral bekend om zijn korte films en video-installaties, maar maakt ook bijzondere speelfilms en fotowerken. Guimarães’ werk werd niet alleen getoond op belangrijke filmfestivals in de hele wereld zoals Locarno, Cannes, Rotterdam, Sundance en Venetië, maar ook tentoongesteld en aangekocht door belangrijke musea als de Tate Modern in Londen, het Guggenheim Museum in New York, Inhotim Institute in Belo Horizonte, de Jumex collectie in Mexico-Stad en Fondation Cartier in Parijs. Publicatie Cao Guimarães.
Cao Guimarães, Quarta Feira de Cinzas, 2006