En toch kan niets ter wereld de mens het gevoel ontnemen dat hij voor vrijheid geboren is. Wat er ook moge gebeuren, nooit kan hij het knechtschap verdragen; want hij kan denken. Hij heeft nooit opgehouden te dromen van een grenzeloze vrijheid, hetzij in de vorm van een geluk dat voorbij is en waarvan hij als straf beroofd werd, hetzij in de vorm van een toekomstig geluk dat hem gebracht zal worden door middel van een pact met een mysterieuze voorzienigheid. Het door Marx voorgestelde communisme is de jongste vorm van deze droom. Deze droom is steeds vruchteloos gebleken, net als alle dromen, of wanneer hij een troost was, dan enkel als opium. Het wordt tijd niet langer van vrijheid te dromen en te besluiten de vrijheid te denken.
De filosoof en historicus Thomas Decreus schetst in zijn voorwoord de ontwikkeling van het denken van Simone Weil en geeft aan wat haar belang voor vandaag is.
De biografische schets is van de hand van de vertaler Johny Lenaerts.
284 pag, geïllustreerd, met stofomslag
ISBN 9789079395378
Prijs: € 17,50, Porto € 3,95
Te verkrijgen via deze website van Kelder Uitgeverij.
___________________________________________________________________
Over Simone Weil:
Simone Weil ( Parijs, 3 februari 1909 – Ashford, Kent, 24 augustus 1943 ) was een Frans filosofe. Weil was een leerling van de École normale supérieure. Zij studeerde bij de filosoof Alain, pseudoniem van Émile Auguste Chartrier, bij wie ook Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir studeerden. Weil werd politiek actief vanuit een sterk besef voor rechtvaardigheid. Ondanks lichamelijke problemen werkte ze in 1935 acht maanden lang in fabrieken (o.a. Alsthom) om het lot van de arbeiders te delen. Later nam ze deel aan de Spaanse Burgeroorlog, maar moest al snel terugkeren na een ongeluk waarbij zij zware brandwonden opliep.
In dezelfde periode bekeerde Weil zich tot het rooms-katholieke geloof, maar zij ging niet zover dat zij zich liet dopen. In die periode, tussen haar 26-ste en 28-ste levensjaar, bezocht zij onder andere de Basilica di Santa Maria degli Angeli, de Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de engelen, te Assisi en de abdij van Solesmes. Nadien verdiepte zij zich in de christelijke mystiek, maar ook in de godsdiensten van het oude Egypte en de godsdiensten van India. In 1940 vluchtte ze uit Parijs en kwam ze via Marseille, waar zij 2 jaar verbleef, en New York in Engeland terecht. Tijdens haar leven publiceerde zij slechts enkele artikelen. Pas na haar dood zijn haar geschriften uitgegeven die zij vóór haar vertrek naar New York had achtergelaten bij haar geestelijk raadsman, de dominicaan Joseph Perrin. In Engeland moest zij worden behandeld voor tuberculose, waaraan zij uiteindelijk op 34-jarige leeftijd in een sanatorium te Ashford kwam te overlijden.