Het boek Suprasensitivity in Architecture van Maurice Nio bevat 120 spreads van verschillende werken: suprasensitieve fotografie, tekeningen en details van verschillende internationale kunstenaars en architecten.
De auteur over de publicatie:
“Soms heb je het gevoel dat je niet welkom bent als je een kamer binnenkomt, dat je niet in sync bent en niet op zijn plaats. Het is geen kwestie van “gevoel” – het is puur bewustzijn. Dwars door het lawaai van indrukken en stemmingen, is er het zuivere en primaire bewustzijn van de ruimte zelf. Voorbij de grillen van smaak en subjectiviteit, is er de notie van supra-sensitiviteit. Dit is het gebied van atomen en de wereld van unieke frequenties. Dit is het gebied waar ontwerpers een snaar moeten raken door de dingen levendig te maken via een kettingreactie van geanimeerde materialen.
Uiteindelijk draait het allemaal om het principe van animatie. Bewust worden van de supra-sensitieve wereld is één ding; de bereidheid om iets met dat bewustzijn te doen en die wereld te beïnvloeden is een ander. Ontwerpers moeten in staat zijn om de juiste snaar te raken en de unieke frequentie van dingen aan te roeren- in het bijzonder wanneer het materie betreft. Wanneer zij in staat zijn om materie zo te animeren met een trilling dat die vervolgens leidt tot een andere vibratie, dan is er echt iets bereikt.
Materie animeren betekent de frequentie manipuleren; het manipuleren van een frequentie betekent het creëren van een ervaring; en de gecreëerde ervaring zal onvermijdelijk door iemand worden ondergaan en een emotie oproepen.”
De publicatie is in het Engels, maar bevat het essay ook in het Nederlands, Italiaans en Chinees. De omslag is voorzien van sensitieve inkt, die van kleur verandert wanneer je het boek aanraakt met warme vingers. Suprasensitivity in Architecture is verschenen bij Uitgeverij Duizend & Een